Mahalle ismini eteklerinde kurulmuş olduğu kale (GALA) adı verilen tepeden almaktadır. Kale Mahallesi 1992 yılında Karataş, Kesmelitepe ve Kesmelitepeye bağlı Selcikli (Selçuklu) mahallesinin birleşmesiyle oluşmuştur. Mahallenin tarihi bilinmemekle beraber en az 200 yıllık bir geçmişe sahiptir. Halkının tamamı öz be öz Türk olup konuşulan dil ve kültür olarak Türk kültürünün bütün özelliklerini taşıyan tam bir Selçuklu Osmanlı Mahallesidir. Gerek halk arasında konuşulan dil gerekse kültürel özellikler kısa sürede kendini ele vermektedir.

Yerleşme ve Kültürel Yapı: Üç merkezden oluşan mahallenin yerleşim yeri olarak seçilmesinde su kaynaklarına yakınlık büyük önem teşkil etmektedir. Zira Karataş, Kesmelitepe ve Selciklinin kurulduğu yerlere bakıldığında orta yerde halkın su ihtiyacını karşıladığı tarihi çeşmeleri görebilirsiniz. Ancak mahalleye vurulan sondaj kuyuları sebebiyle su seviyesi iyice düştüğü için bugün bu çeşmeler yaz mevsiminde ya tamamen kurumakta ya da çok az akmaktadır.

Karataş (Yeniyapan) köyü ilk olarak şu anki mezarlık civarında komşu mahalle Zeytindere ile birlikte yaşarken arada çıkan bir husumet sonucu ailelerin bir kısmı bugün mahalle merkezinin üst kısmında kalan büyük çeşmelerin olduğu yere göç ederken Zeytin dereliler de şu anki bulundukları yere göç etmişlerdir. O dönemde şu anki yerleşim yerleri ve mahalleye adını veren (kale) gala sık ormanlarla kaplı hatta yerleşenlerin su ihtiyaçlarını karşıladığı çeşmeye canavar pınarı( goca puar)da denilirmiş. Uzun yıllar yukarı kesimde kalan köylüler nüfus artışına paralel olarak yeni yerleşim alanları aramaya başlayınca köyün alt kısmına yapılan baraj yolu yeni yerleşim alanı olarak seçilmiştir. Bugün mahalle halkının büyük bir kısmı burada yaşarken yol boyu sosyal hayatın canlı olduğu yerlerdir. Mahallenin yerleşim alanı engebeli bir arazi yapısına sahip olup evler yamaçlara serpiştiğinden birbirlerinin görüş açısını fazla engellememektedir. 30-40 yıl öncesine kadar toprak damlı tek katlı ahşap evler konut olarak yer alırken bir dönem 70-80´li yıllarda çinko saç kaplı evler yapılsa da bu gün itibarıyla mahallede toprak ev bir elin parmaklarını geçmezken çinko evlerde ömrünün sonlarını yaşamaktadır. Mahallede yer alan evlerin hemen hemen tamamı betonarme olup son yıllarda oldukça güzel ve çok katlı evler yapılmaktadır.

Sosyal yaşam olarak mahallede hala geleneksel bir birliktelik vardır. Düğün, bayram, nişan, cenaze, mevlit gibi organizasyonlarda yardımlaşma ve dayanışma içerisindedir. Zaman zaman siyasi ayrılıklar olsa da birliktelik gerektiren olaylarda arada ki buzları çok çabuk eriten bir yapısı vardır

Düğünler genellikle belli bir nişanlılık döneminden sonra yapılır. Daha önceleri tamamen görücü usulüyle yapılırken son yıllarda gönüllülük esası evlilikler yaygınlaşmıştır. Düğün törenleri hafta sonları yapılmakta olup Cuma sabahı bayrak dikilmesiyle başlayan tören Pazar öğle üzeri gelinin damat evine getirilmesi ve yahni denilen düğün yemeğinin yenmesi ile sona erer. Cuma günü gün boyunca yol denilen düğün davetiyesi halk arasında ayrım yapılmaksızın dağıtılır. Düğünden sonraki birkaç gün içinde mahalle halkı (bayanlar) duvak açma denilen gelin görme töreni yaparlar. Gelin görmeye gelen misafirler karınca kararınca düğün sahibine para yardımında bulunurlar. Mahallede eskiden düğün süresince çok çeşitli etkinlikler yapılırmış ki en önemlisi sinsin denilen aynı zamanda da çevre köylüler arasında güreş müsabakalarının olduğu etkinliktir.genellikle bostanlık denilen köy meydanında yapılan bu etkinlik akşam havanın kararmasıyla başlar gecenin geç vakitlerine kadar güreş ve halaylarla sürermiş.ancak günümüzde bu tür etkinlikler çok nadir olarak yapılmaktadır .Düğünler oldukça basitleşmiş durumda dır.Genellikle birkaç halay ve birkaç gencin oynadığı oyunlar dışında oldukça sönük geçmektedir. Bu durumun nedenleri insanların yaşam şeklinin değişmesi çalışma alanlarının artması değişen kültür, yeni neslin ilgi alanlarının farklılığı gibi nedenleri sayabiliriz.

Cenaze törenleri halkın tamamını bir araya getiren aradaki kırgınlıkları bitiren bir olgudur. Zira halkın tamamı cenazelerde yer alırken aradaki dayanışma oldukça iyidir.

Ekonomik yaşam genellikle tarım ve ticaret üzerine kuruludur. Halkın önemli bir kısmı biber üretimiyle ilgilenirken önemli bir kısmı ise üretilen kırmızıbiberin pazarlamasını yapmaktadır Ancak son yıllarda gerek verimin düşmesi gerekse üreticilerin yeterli kazanç elde edememesi nedeniyle üretimini yapanların sayısı oldukça azalmıştır. Son yıllarda gençlerin önemli bir kısmı Kahramanmaraş´taki tekstil fabrikalarına işçi olarak gitmektedir. Bunun yanında demir-Çelik sektöründe de birçok kişi çalışmaktadır. Mahallede hemen her ailenin bağ ve zeytinliği yer almakta olup bunun yanında incir, hurma, nar, ceviz gibi ürünlerde yetiştirilmektedir Hayvancılık mahallede 10-15 yıl öncesine kadar yoğun olarak yapılırken son yıllarda küçük baş neredeyse tamamen sona ermiştir birkaç aile (koyun) yetiştirmektedir. Ancak büyük baş hayvancılık ahır hayvancılığı şeklinde yaygın olarak yapılmaktadır.